പുതു വര്‍ഷം

എന്നത്തെയും പോലെ
അന്നും മീന്‍കാരി പെണ്ണു വന്നു.
മഞ്ഞ കണ്ണുള്ള
ചത്ത അയിലയുമായി

കച്ചറ എടുക്കാന്‍ വന്ന
ചെമ്പന്‍ മുടിക്കാരനും
വാതിലില്‍ ചാരി നിന്ന്
പതിവു നിസ്സംഗത

മനസ്സില്‍ ജീവന്റെ
തീയും പുകയുമായി
കൂരയിലേക്ക് നീങ്ങുന്ന
ആദിവാസി പേക്കോലങ്ങള്‍ക്കും
തലയിലെ വിറകു കെട്ടിനും
പതിവു വേഗം മാത്രം

ആര്‍പ്പുവിളികളുടെയും
ആരവങ്ങളുടെയും
ഗ്ലാസ്സുകള്‍ ഉരയുന്ന
സൌഹൃദം നുരയുന്ന
കുപ്പികള്‍ ഉടയുന്ന
പുതുവര്‍ഷ രാത്രി

അധിനിവേശ വിരോധത്തിനും
അതിജീവനത്തില്‍ പൊലിയുന്ന
ഗാസയിലെ കുരുന്ന് ജീവനും
ഒരോ പെഗ്ഗ് വീതം

സാമ്രാജ്യത്വ വിരോധത്തിനും
ആഗോള മുതലാളിത്വത്തിനും
ഇനിയും വരാത്ത
സമത്വ സുന്ദര
ലോകത്തിനും ഓരോ പെഗ്ഗ്

അടിസ്ഥാന വര്‍ഗ്ഗത്തെയും
സമാന മനസ്കരെയും
മനസ്സില്‍ ധ്യാനിച്ച്
കണ്ണിരില്‍ വാറ്റിയെടുത്ത
ഒരു ഗ്ലാസ് നാടന്‍

ഒടുവിലെപ്പോളോ ഉറങ്ങി
നല്ലൊരു നാളേയ്ക്കായി
പുത്തന്‍ പുലരിയിലേക്കെന്റെ
ഉണര്‍വ്വും പ്രതീക്ഷയും

എന്നത്തെയും പോലെ നടന്ന്
എന്നത്തെയും പോലെ ജീവിച്ച്
എന്നത്തെയും പോലെ തിന്ന്
എന്നത്തെയും പോലെ തൂറി,

അന്നും വരുന്ന
മീന്‍ കാരിയും
ചെമ്പന്‍ മുടിക്കാരനും
ആദിവാസിയും .

അധികാരം.

 അധികാരം.

അധികാരം മെല്ലെ
  രാജവീഥികളിലൂടെ
കൊട്ടാരം ലക്ഷ്യമാക്കി
നടക്കുക  ആയിരുന്നു,

ചരിത്രാവശിഷ്ടങ്ങളിൽ 
തട്ടി   വീഴാതെ  .
പതറാതെ  സൂക്ഷിച്ച്.


അകത്തളങ്ങളിൽ
ഒരു ഹോമ  കുണ്ഡം
എരിഞ്ഞ്  തീരവേ
 യജ്ഞ്യ മൃഗ മാംസത്തിനായ് 
കടി  പിടി കൂടുന്ന
സന്യാസിമാർ  ഒറ്റക്കെട്ടായി
വികൃത  മന്ത്രം  ജപിച്ചും ,

വിശുദ്ധ  ജലത്തിൽ കുളിച്ച 
കാക്കകൾ കൊക്കായി മാറി
ഒറ്റക്കാലിൽ ധ്യാനനിരതരായി
നൃത്തം ചവിട്ടിയും ,

സിംഹാസനത്തിൽ
അധികാരം കണ്ണുകളടച്ച്
പ്രാർത്ഥനയിലമരവേ,
കരിങ്കൽ  തുറുങ്കിലടച്ച 
സ്വാതന്ത്യം  എന്തിനോ
കൈകൾ പുറത്തേക്കിട്ട്
ഉറക്കെ നിലവിളിച്ചും .

അപ്പോളൂം അധികാരം
ആ മൌനത്തിലും
മഹാ മൃത്യുഞ്ജയ 
വിശുദ്ധ  മോഹത്താൽ
  മദോന്മത്തനും .

വണ്ട്

വണ്ട്

പൂവേ,  ഓരോ  തവണ
  നിനക്കു  വിത്തുകളുണ്ടാവുമ്പോഴും
  എത്ര  തവണയാണു
ഞാൻ   വഞ്ചിക്കപെടുന്നത്.

ഒരല്പം  പൂമ്പോടി 
പറ്റുമെങ്കിലൊരല്പം  തേൻ 
ഇതല്ലേ ഞാനും  കൊതിച്ചുള്ളൂ

എന്നെ  കാത്തിരുന്നതും
പരാഗണ  സ്വപ്നത്തിൽ 
നിർവൃതിയടഞ്ഞതും   നീ

  എന്നിട്ടും  എന്റെ  പൂവേ
എന്നെ  മാത്രം 
 ഇപ്പോളും കുറ്റപെടുത്തുന്നതെന്തേ
ഞങ്ങളില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ
കാറ്റു  വരുന്നതും നോക്കിയിരുന്നു
  നിന്റെ  കാറ്റു  പോകില്ലായിരുന്നോ

 എല്ലാമറിഞ്ഞിട്ടും
ഇത്രയൊക്കെ  പരിഹസിച്ചിട്ടും
പിന്നെയും പിന്നെയും
മൂളിക്കൊണ്ട്  വരുന്നത്
പ്രണയം കൊണ്ടല്ല
വിശപ്പു  സഹിക്കാഞ്ഞിട്ടാ 
 എന്റെ   സുന്ദരിപ്പൂവേ

പരീക്ഷ

പരീക്ഷ

തോല്‍ക്കാതെ   പഠിച്ചെങ്കിലും
ഒന്നാമനായിരുന്നില്ല
ഞാന്‍ ഒരിക്കലും 
ഒരു മത്സരപ്പരീക്ഷയിലും 

തോല്‍ക്കാതിരിക്കാനുള്ള
ജീവിത അതിജീവന
മഹാ  ദയനീയതകള്‍ക്കിടയില്‍
കയ്യെത്തി പിടിക്കാനാവാത്ത
ഒന്നാം  സ്ഥാനമൊരിക്കലും
എന്നെ  അലട്ടിയിരുന്നും  ഇല്ല

  
ഒന്നാമന്മാര്‍  എന്നെ  നോക്കി
പരിഹസിച്ച്  പലതവണ
അര്‍ത്ഥം വെച്ച് ചിരിച്ചിട്ടും
എന്റെ നിര്‍വികാരതയില്‍  ചൂളി
നിരാശരായതും ഒരു പക്ഷേ
അതുകൊണ്ട്  തന്നെയാവാം
 
അക്കമിട്ട് നിരത്തിയ
  എത്രയെത്ര  ചോദ്യങ്ങള്‍
അവയുടെ മഹാ പ്രളയത്തില്‍
എഴുതാന്‍ മറന്ന് പോയ
എത്രയോ  ഉത്തരങ്ങള്‍
ആവര്‍ത്തന  വിരസമായ
ചോദ്യങ്ങള്‍ മടുത്ത്
ഉത്തരമെഴുതാതെ വെറുതെ
വിട്ടു കളഞ്ഞ ചിലതും 

ഒരു  തിരിച്ച്  പോക്കുപോലും
അസാധ്യമായ പകുതിയിലേറെ
  പിന്നിട്ടൊരീ  യാത്രയില്‍
ഇടയ്ക്കെല്ലാം വെറുതെയൊന്ന്
തിരിഞ്ഞ്  നോക്കാറുണ്ടിപ്പോളും.

സല്ലാപം

നിറയെ  മാമ്പഴ
ചിരിയുമായെന്റെ  തൊടിയിൽ
നിൽക്കുന്ന  മാവു പോൽ
മധുരമേകിക്കടന്നു പോയീടുന്ന
മൃദുല  ചിന്തതൻ വർഷമേ
ചെറിയ കല്ലെടുത്തെറിയവേ
നിന്നെ  ഞാൻ വെറുതെ
മോഹച്ചിരുന്നുവോ
കനിവു കാട്ടി നീ പുതിയ വർഷവും
നിറയെ കായുമായ് പൂക്കവേ
കൊതിവിടാതെയീ  ചെറിയ  പയ്യനും
അരികെ വന്നു കളിച്ചിടാം

നാഗങ്ങൾ സാക്ഷി !!

നാഗങ്ങൾ  സാക്ഷി  !!

ഒട്ടും  പ്രതീക്ഷിക്കാതെ  വന്ന  മഴയയായിരുന്നു,    തൊട്ടടുത്ത്  കണ്ട  സർപ്പക്കാവിലേക്കോടിയെത്തിയപ്പോളേക്കും അവർ  ആകെ  നനഞ്ഞു കുതിർന്നിരുന്നു..രണ്ടും പേരും ഒരു  വലിയ  മരത്തിനു കീഴിലേക്ക്  ഒതുങ്ങി നിന്നു ,  ശക്തമായ  കാറ്റിൽ   മഴത്തുള്ളികൾ  വീണ്ടും അവരുടെ മേൽ   വീശിയടിച്ചപ്പോൾ  തണുത്ത്  വിറച്ച  അവർ  ഒരല്പം  കൂടെ ചേർന്നു നിന്നു, മഴ  നിൽക്കുന്ന  ലക്ഷണമില്ല,  നേരം  ഇരുണ്ട് വരികയാണു,  അവളുടെ  ഉള്ളിൽ എന്തെന്നറിയാത്ത  ഒരു  പരിഭ്രമം  വരാൻ  തുടങ്ങി, കാറ്റ്  ഒന്നുകൂടെ ആഞ്ഞ് വീശി...പെട്ടന്ന്  അവൻ  അവളുടെ നേരെ  തിരിഞ്ഞു നിന്നു,   ഇരു ചുമലിലിലും  കൈവെച്ചു,  അപ്പോൾ അവളുടെ  അധരങ്ങളിൽ മെല്ലെയൊരു വിറയൽ  പടർന്നു..അവളോട്  അല്പം കൂടെ ചേർന്ന്  നിന്ന്  അവൻ  വിതുമ്പിക്കൊണ്ട്  അത് ചോദിച്ചു. അത്  കേട്ട  അവൾ  പരിഭ്രമിച്ചു.  ചേട്ടാ...ഞാൻ..ഞാൻ..എനിക്കതൊന്നും  പരിചയം  ഇല്ലാ..പ്ലീസ്,  അവൻ  വിടുന്ന  ലക്ഷണം  ഇല്ലായിരുന്നു...  മായാ   പ്ലീസ്   എനിയ്ക്ക്  പിടിച്ച് നിൽക്കാനാവുന്നില്ലാ, ഈ ഒരു  തവണ  മാത്രം..പ്ലീസ്..അവൻ   കേഴുകയായിരുന്നു..അവൾ  ഒരു  പാവയെ  പോലെ അനങ്ങാതെ  തരിച്ചു നിന്നു, അത്തരമൊരവസ്ഥയിൽ അവനെ  അവളും  ആദ്യമായി കാണുകയായിരുന്നല്ലോ..എന്തു ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ  അവൾ  കുഴങ്ങി. അവസാനം അവന്റെ  ക്ഷമ  കെട്ട  ഒരു  അഭിഷപ്ത  നിമിഷത്തിൽ അവൻ ഉറക്കെ  അലറി...  ഗത്യന്തരമില്ലാതെ ഇനിയും അവനെ  അനുസരിക്കയല്ലാതെ   മാർഗ്ഗമില്ലെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ  അവൾ  മെല്ലെ  അവനിലേക്ക്  ഒന്നുകൂടെ  ചേർന്നു നിന്നു...അവന്റെ  ഉച്ച്വാസ  വായു  അപ്പോൾ  അവളുടെ മുഖത്ത്  തട്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നു..അവൾ സർവ്വ  ശക്തിയും  എടുത്ത്  അവന്റെ  കണ്ണിലേക്ക്  ആഞ്ഞ്  ഊതി...ഒന്നല്ല  മൂന്ന്  തവണ... “എന്റമ്മേ  കണ്ണീലൊരു  പൊടി  പോയാൽ പോലും  ഒന്നൂതിത്തരാൻ ഇത്ര  കെഞ്ചണോ  ന്റെ   നാഗത്താന്മാരേ “ വല്ലാത്തൊരാശ്വാസത്തോടെ  അവൻ  ചിരിച്ചു,.എല്ലാം കണ്ട്  നാഗത്താന്മാർ  തരിച്ചു നിന്നു.അപ്പോളേക്കും മഴ  ശമിച്ചിരുന്നു..അവർ  അവരവരുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി.

ഗണിതം....!!

ഇത്രയൊക്കെ വക്രതയുണ്ടായിട്ടും
ഒരു വൃത്തം പോലും
വൃത്തിയായി ഇനിയും
വരയ്ക്കാനാവാത്തതെന്താവും ?

നേരെ വാ നേരെ പോ  എന്നു
പറഞു കൊണ്ടിരുന്നിട്ടും
എന്തേ ഒരു നേര്‍ വരപോലും
തികച്ച് വരയ്ക്കുവാനാവാത്തത് ?

എല്ലാ വശങ്ങളുമറിഞിട്ടും
നാലുവരകള്‍ കൊണ്ട്
സമാന്തരങ്ങള്‍ക്ക് പകരം
സമചതുരമാവാത്തതും ?

അകക്കാഴ്ചകളുടെയൊ
പുറം കാഴ്ചകളുടെയോ
ഏത് ജാമിതീയ രൂപങ്ങളില്‍
ഞാനെന്റെ മനസ്സ് വരച്ചു കാട്ടും?

എന്റെ മാത്രം മഴ

എന്റെ മാത്രം മഴ

മഴ തകർത്ത് പെയ്യുന്നുണ്ട്
അമ്മയടുത്ത് കിടക്കുന്നുണ്ട്
പാളിയില്ലാത്ത ജനലിലൂടെ
മിന്നൽ വെളിച്ചം 
അകത്തേക്ക് കയറുന്നുണ്ട്....

എനിയ്ക്ക് പേടിയാവുന്നുണ്ട്
ഞാൻ അമ്മയോട്
ചേർന്ന് കിടക്കുന്നുണ്ട്....

അനിയൻ കരയുന്നുണ്ട്
അമ്മ അവനെ മുലയൂട്ടുന്നുണ്ട്
അച്ഛൻ കൂർക്കം വലിക്കുന്നുണ്ട്....

ചേട്ടൻ ചുമയ്ക്കുന്നുണ്ട്
ചേച്ചി ഉറക്കത്തെന്തോ കണ്ട്
മെല്ലെ ചിരിക്കുന്നുണ്ട്....

മഴ മെല്ലെ കൂടുന്നുണ്ട്
ഞങ്ങൾ പിന്നെയും വലുതാവുന്നുണ്ട്
പായ നനയുന്നുണ്ട്
പുതപ്പ് കുതിരുന്നുണ്ട്
ഞാനുറങ്ങുന്നുണ്ട്...

മഴ തോരാതെ
കാല ദൂരങ്ങൾക്കിപ്പുറത്തേയ്ക്ക്
ആർത്ത് പെയ്യുന്നുണ്ട്....

കെട്ട്യോൾ ചേർന്ന് കിടക്കുന്നുണ്ട്
മക്കൾ അടുത്ത് കിടക്കുന്നുണ്ട്
ഫാൻ കറങ്ങുന്നുണ്ട്
നാട്ടിലെ ആളില്ലാ
പറമ്പിലൊരു മൂലയിൽ
മണ്ണീനടിയിൽ
അമ്മ തനിച്ച് മഴ
നനഞ്ഞ് കുതിരുന്നുണ്ട്...

രാത്രി വളരുന്നുണ്ട്
അച്ഛനെ ചേച്ചി
വഴക്ക് പറയുന്നുണ്ട്...

ഞാനിങ്ങ് ദൂരെ 
ഇവിടെ ഉറക്കത്തിൽ
മെല്ലെ കരയുന്നുണ്ട്
കാല ചക്രം എവിടേയ്ക്കോ 
മെല്ലെ ഇപ്പോഴും തിരിയുന്നുണ്ട്..

സൂര്യാ...!!

ഓർമ്മയിൽ മാത്രമുള്ളൊരു
നിറം മങ്ങിയ ക്ഷീരപഥം
ആരോ  പറഞ്ഞു മാത്രം
കേട്ടൊരു  മഹാ  വിസ്ഫോടണം,

എങ്കിലും  എന്റെ  സൂര്യാ 
അതി  സാന്ദ്രതയുടെ
തമോ  ഗർത്തങ്ങളിലലിഞ്ഞ്
നീയില്ലാതാവുന്നതിന്നു മുൻപ്
  എനിയ്ക്കും നിന്നിലലിയണം,

ചലന  നിയമങ്ങൾ  എന്തുമാവട്ടേ
നിന്നിലേക്കൊരു  തിരിച്ച്
വരവനിവാര്യമാം വിധം
ഭൌമ  താപങ്ങളുടെ ഉള്ളൂരുക്കങ്ങൾ  
എന്നിൽ നഷ്ട സ്മൃതികളുടെ
ഭ്രമണപഥം  ഭേദിച്ച്
പുറത്തേക്ക് കുതിക്കാൻ
വെമ്പൽ കൊള്ളൂന്നുണ്ട്,

 പരസ്പരാകർഷ്ണത്തിന്റെ
സ്നേഹമർമ്മത്തിൽ
എല്ലാവരും  ഒറ്റക്കെട്ടായി
ഇഴചേർന്നിരുന്നൊരാ നല്ല  നാൾ,

യുഗപ്പിറവികൾക്കും മുൻപ്
ഞങ്ങളിങ്ങനെ വെവ്വേറെ
ഗ്രഹങ്ങളായി    തനിച്ച്
അനന്തതയിലെ വിരസമാം
  ഭ്രമണ  പഥത്തിലേക്ക്
വലിച്ചെറിയപ്പെട്ടത്
ഏതൊരു  ശാസ്ത്ര  നിയോഗമാവും!!

ഇപ്പോൾ ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യുകയാണെന്നോ ?

ഈ  തെങ്ങിൻ 
എത്ര  അണ്ണാറക്കണ്ണന്മാർ
ഓടിക്കയറിയതാണു,
കാറ്റിൽ    തെങ്ങിന്റെ  ഓലകൾ
നൃത്തം ചെയ്യുന്നത്
ഞാൻ എത്ര  ദിവസങ്ങളിൽ
നോക്കി നിന്നതാണ്

ഏതുഷ്ണത്തിലും മനസ്സിനൊരു
കുളിർമ്മയേകിയ  
ഇതിന്റെ  ഇളനീർ
എത്ര  മധുരതരമെന്നോ,

ഇതിന്റെ  ഓലകൊണ്ടായിരുന്നു
ഞങ്ങൾ  അക്കാലത്ത്
പുര മേഞ്ഞതും
 
ഈ പ്ലാവിൻ ചുവട്ടിൽ  ആയിരുന്നു
ഞാനും അവളും
കണ്ണിൽ കണ്ണിൽ നോക്കി
മണ്ണപ്പം ചുട്ട് കളിച്ചതും
 കളിവീടുണ്ടാക്കിയതും
  ചോറും കറികളും വെച്ചതും

പ്ലാവിലയിൽ  ഈർക്കിൽ കൊണ്ട്
കുത്തി   ആയിരുന്നു
  ചൂടു കഞ്ഞി 
ഊതി  ഊതി കുടിച്ചിരുന്നതും

ഈ പ്ലാവിലും തെങ്ങിലുമായിരുന്നു
ഊഞ്ഞാൽ ഉണ്ടാക്കിയതും
  ബാല്യം മുഴുവൻ 
ആടി തിമർത്തതും

ഇപ്പോൾ ഞാൻ
എന്ത് ചെയ്യുകയാണെന്നോ ?
ഇപ്പോൾ  ഞാനതെല്ലാം
മുറിച്ച് കൊണ്ടിരിക്കുകയല്ലെ,
വൈകുന്നേരം ലോറിയിൽ
കയറ്റി  അയക്കണം,
കള്ളു കുടിക്കാൻ കാശ് വേണ്ടേ !

ഉറക്കം വരാത്തവർ

ഉറക്കം വരാത്തവർ

വികാരം കൊണ്ട് വീർപ്പ് മുട്ടിയ
പ്രണയം  ഉറക്കം വരാതെ
  തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും
  
തണുത്തുറഞ്ഞ  കാമം
  പുതപ്പിനുള്ളിലേക്ക്
ഒന്നുകൂടെ ചുരുണ്ട്  
കൂർക്കം വലിച്ചു

ഉടലിളക്കങ്ങളിളുടെ
  താള  മേളങ്ങളിൽ
ഉരഗങ്ങളേ പോലെ
  വരിഞ്ഞ് മുറുകിയ
ഓർമ്മ്കൾക്കൊടുവിൽ 

ഗതകാല സ്മരണകളിലേക്ക്
  ഊളിയിട്ട   പ്രണയത്തിന്ന്
  മെയ്  വഴക്കങ്ങളുടെ
ഉയർച്ച  തായ്ച്ചകളിൽ
കിതപ്പിലൂർന്ന് വീണ
  വിയർപ്പു  തുള്ളികളുടെ
ദീർഘ നിശ്വാസങ്ങൾ


വിരസ  സുഷുപ്തിയുടെ
കൊക്കൂൺ  പൊട്ടിച്ച്
പ്രണയം പൂമ്പാറ്റയായി
മോഹങ്ങളുടെ ജാലകത്തിലൂടെ
പുറത്തെ നിലാവെളിച്ചതിന്റെ
  അനന്ത  സ്വാതന്ത്ര്യത്തിലേക്ക്

വിശ്വാസത്തിന്റെ  സുരക്ഷയിൽ
പുതപ്പിനുള്ളിൽ   തണുത്ത്
ഉറങ്ങിപ്പോയ കാമം 
ഒന്നുകൂടെ കൂർക്കം വലിച്ചു,
മധുര  സ്വപ്നങ്ങൾ  അയവിറക്കി

വിടർന്ന് വരുന്ന   പൂക്കളെ
കൂമ്പിയ മൊട്ടുകളെ 
തൊട്ടും  തഴുകിയും
മെല്ലെ തലോടിയും 
  തിരികെ  വന്ന  പ്രണയം ,

വീണ്ടും ജാലകത്തിലൂടെ ഊർന്നിറങ്ങി
മെല്ലെ  പുതപ്പ് വലിച്ച്  നീക്കി 
സ്നേഹത്തിന്റെ കുറുനിരകളിലെ 
വിയർപ്പ്   തുടച്ച് 
തലോടി  അവളോടൊപ്പം  
പുതപ്പിനുള്ളിലേക്കൊരു
  നിശ്വാസമായ്  ഒരു വിശ്വാസമായ് 

സംതൃപ്തന്‍

സംതൃപ്തന്‍

എനിയ്ക്കിപ്പോള്‍
പൊരിവെയിലും  പേമാരിയും
   പേടിയില്ലാതായി
നല്ലൊരു വീടായി,

ഇളം കാറ്റകത്തെക്കും 
പുറത്തേക്കും  ഒഴുകാന്‍  
നല്ല  ജനലുകളായി,

കരിവീട്ടിയില്‍  മെനഞ്ഞ 
കൂറ്റന്‍ വാതിലുകളില്‍ 
ചിത്ര  പണികളായി , 

പുകയടിച്ചും  കണ്ണെരിഞ്ഞും
 ആരും കരയേണ്ട,
ചുമന്ന  ഗ്യാസ്  കുറ്റിയായി,

സീലിഗായും  അല്ലാതെയും
തിരിയാന്‍  പങ്കകളായി,
അലസ  നിമിഷങ്ങളെ 
ഉന്മത്തമാക്കാന്‍  ടിവിയായി ,

  ഐസുകട്ടകളും  പച്ചക്കറികളും
നിറച്ച  ഫ്രിഡ്ജ്ന്റെ
എന്തും തണുക്കുന്ന
ചെറു  മുരളലായി

വിയര്‍ക്കാതുറങ്ങാനും 
കുളിരാനും എ സിയായി,

ഇതിനെയെല്ലാം തീറ്റിപോറ്റാന്‍
കരണ്ടായി, കമ്പ്യൂട്ടറായി,

  ഇനിയും നല്ലൊരു
പരിസ്ഥിതി  പ്രേമിയാവണം...