വണ്ട്
പൂവേ, ഓരോ തവണ
നിനക്കു വിത്തുകളുണ്ടാവുമ്പോഴും
എത്ര തവണയാണു
ഞാൻ വഞ്ചിക്കപെടുന്നത്.
ഒരല്പം പൂമ്പോടി
പറ്റുമെങ്കിലൊരല്പം തേൻ
ഇതല്ലേ ഞാനും കൊതിച്ചുള്ളൂ
എന്നെ കാത്തിരുന്നതും
പരാഗണ സ്വപ്നത്തിൽ
നിർവൃതിയടഞ്ഞതും നീ
എന്നിട്ടും എന്റെ പൂവേ
എന്നെ മാത്രം
ഇപ്പോളും കുറ്റപെടുത്തുന്നതെന്തേ
ഞങ്ങളില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ
കാറ്റു വരുന്നതും നോക്കിയിരുന്നു
നിന്റെ കാറ്റു പോകില്ലായിരുന്നോ
എല്ലാമറിഞ്ഞിട്ടും
ഇത്രയൊക്കെ പരിഹസിച്ചിട്ടും
പിന്നെയും പിന്നെയും
മൂളിക്കൊണ്ട് വരുന്നത്
പ്രണയം കൊണ്ടല്ല
വിശപ്പു സഹിക്കാഞ്ഞിട്ടാ
എന്റെ സുന്ദരിപ്പൂവേ
No comments:
Post a Comment