കവിതേ.............

കവിതേ.............

കവിതേ,  മണലൂറ്റുകാരുടെ
കയ്യിലകപ്പെട്ടൊരു
പുഴയാണു നീയിപ്പോൾ

ആദ്യം  അവർ  നിന്നെ  വാഴ്ത്തും
 വാനൊളം  പുകഴ്ത്തും,
അപദാനങ്ങൾ  പാടി
 നിന്നെ  അഹങ്കാരിയാക്കും 
കുണുങ്ങി  കുലുങ്ങി
നീ  അവരെ  നിന്റെ ജല
വിശുദ്ധിയിലേക്കു  ക്ഷണിയ്ക്കും

 തഴുകിയും  തലോടിയും
ഓരോ  മണൽ  തരികളും
അവർ വാരിയെടുക്കുമ്പോൾ
ആഴം കൂടുന്നതിൽ നീ  ആഫ്ലാദിക്കും
ഒഴുക്കു  കുറയുന്നതറിയാതെ

ഒറ്റുവിൽ ഓർമ്മയിൽ
  ഒരു  കുളിർ  മാത്രമായി,
മുന്നിലൊരു  നെടുവീർപ്പു പോൽ
  നീ  ഒടുങ്ങുമ്പോൾ
സംരക്ഷകരായി വീണ്ടും  വരും
പണ്ട് നിന്നെ  വിറ്റ്
മണി മാളികകൾ  തീർത്തവർ